زخم باز

معمولاً می توان زخم های باز جزئی را در خانه با اعمال فشار و بانداژ کنترل کرد. اما زخم‌های بزرگ یا زخم‌هایی که خونریزی را متوقف نمی‌کنند، نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارند.

زخم باز چیست؟

زخم باز آسیبی است که شامل شکستگی خارجی یا داخلی در بافت بدن است که معمولاً پوست را درگیر می کند. تقریباً هر کسی در مقطعی از زندگی خود یک زخم باز را تجربه خواهد کرد. بیشتر زخم های باز جزئی هستند و در خانه قابل درمان هستند.

سقوط، تصادف با اجسام نوک تیز و تصادفات رانندگی از شایع ترین علل زخم باز هستند. در صورت وقوع یک حادثه جدی، باید فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. این امر به ویژه در مواردی که خونریزی زیاد باشد یا خونریزی بیش از 20 دقیقه طول بکشد صادق است.

آیا انواع مختلفی از زخم های باز وجود دارد؟

چهار نوع زخم باز وجود دارد که بسته به علت آنها طبقه بندی می شوند

1.سایش

ساییدگی زمانی اتفاق می افتد که پوست شما روی یک سطح زبر یا سخت ساییده یا خراشیده شود. راش پوستی نمونه ای از سایش است. معمولاً خونریزی زیادی وجود ندارد، اما برای جلوگیری از عفونت، زخم باید شسته و تمیز شود.

2.پارگی

پارگی بریدگی یا پارگی عمیق پوست شما است. بریدگی و تصادفات با چاقو، ابزار و ماشین آلات از علل شایع پارگی هستند. در بعضی از پارگی های عمیق، خونریزی می تواند سریع و گسترده باشد.

3.سوراخ شدن

این مدل زخم سوراخ کوچکی است که توسط یک جسم بلند و نوک تیز مانند میخ یا سوزن ایجاد می شود. گاهی اوقات، یک گلوله می تواند باعث سوراخ شدن زخم شود.

سوراخ ها ممکن است خونریزی زیادی نداشته باشند، اما این زخم ها می توانند به اندازه ای عمیق باشند که به اندام های داخلی آسیب برسانند. اگر حتی یک زخم سوراخ کوچک دارید، برای تزریق واکسن کزاز و جلوگیری از عفونت به پزشک مراجعه کنید.

4.پارگی بافت یا اندام

این نوع زخم باعث برداشتن پارگی جزئی یا کامل پوست و بافت زیرین آن میشود. معمولا در تصادفاتی که باعث له شدن اندام ها یا شکست و بیرون زدگی استخان ها میشوند و یا در هنگام انفجار این نوع پارگی ها به وجود می ایند .پارگی های بافت معمولا خونریزی شدید و سریع دارند.

زخم های باز چگونه درمان می شوند؟

برخی از زخم ها ممکن است در خانه درمان شوند و برخی دیگر ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک برای یک دوره درمان زیر نظر پزشک داشته باشند.

مراقبت در منزل برای زخم های جزئی

زخم های جزئی را می توان در خانه درمان کرد. ابتدا زخم را بشویید و ضد عفونی کنید تا همه کثیفی ها و باکتری های اطراف زخم از بین بروند. برای کنترل خونریزی و تورم از فشار مستقیم استفاده کنید.

هنگام بستن زخم، همیشه از یک پانسمان یا باند استریل استفاده کنید. زخم های بسیار جزئی ممکن است بدون پانسمان بهبود یابد. شما باید زخم را به مدت پنج روز تمیز و خشک نگه دارید. همچنین باید مطمئن شوید که استراحت کافی دارید.

زخم ها معمولا با درد همراه هستن. برای کاهش درد شما میتوانید از استامینوفن (تیلنول) طبق دستور روی بسته بندی ان مصرف کنید. از محصولات حاوی آسپرین خودداری کنید زیرا می توانند باعث طولانی شدن خونریزی زخم شوند.

در صورت کبودی یا تورم از یخ استفاده کنید و از کندن دلمه های روی زخم خودداری کنید. اگر زمانی را در خارج از منزل می گذرانید، از کرم ضد آفتابی که فاکتور محافظتی در برابر نور خورشید (SPF) 30 دارد روی آن ناحیه استفاده کنید تا زمانی که به طور کامل بهبود یابد.

چه موقعی به دکتر مراجعه کنیم؟

اگرچه می توانید برخی از زخم ها را در خانه درمان کنید، اما در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنید:

• زخم بازی که عمیق تر از 12 میلیمتر است
• زمانی که خونریزی با فشار مستقیم متوقف نمی شود
• خونریزی بیش از 20 دقیقه طول بکشد
• خونریزی نشان از یک اسیب جدی را میدهد

درمان های پزشکی

پزشک ممکن است از تکنیک های مختلفی برای درمان زخم باز شما استفاده کند. پس از تمیز کردن و احتمالاً بی‌حس کردن ناحیه، پزشک ممکن است زخم را با استفاده از چسب پوست، بخیه یا بخیه ببندد. در صورت وجود زخم سوراخ شده ممکن است واکسن کزاز دریافت کنید.

بسته به محل زخم و احتمال عفونت، پزشک ممکن است زخم را نبندد و اجازه دهد به طور طبیعی بهبود یابد.

در طول این فرایند شاید نیاز باشد که شما زخم خود را با گاز استریل ببندید. اگرچه ممکن است این کار باعث درد شود، اما از عفونت و تشکیل آبسه جلوگیری می کند.

یکی دیگه از راه های درمان زخم باز استفاده از داروهای ضد درد است. در صورت وجود عفونت یا خطر بالای ابتلا به عفونت، پزشک شما همچنین ممکن است پنی سیلین یا آنتی بیوتیک دیگری را تجویز کند و در برخی موارد ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.

اگر قسمتی از بدن شما دچار نقص عضو شد برای پیوند مجدد احتمالی به بیمارستان مراجعه کنید و ان عضو بدن را در گاز مرطوب پیچیده و داخل ظرف یخ بگذارید.

بعد از ترک مطب دکتر حتما باند و پانسمان تهیه کنید و پانسمان خود را مرطب تعویض کنید. هنگام تعویض باند و پانسمان، شستن دست ها و کار روی سطح تمیز بسیار مهم است.

قبل از پانسمان مجدد زخم را کاملا ضد عفونی و خشک کنید و پانسمان ها و باندهای قدیمی را در کیسه های پلاستیکی بیندازید.

یک از راه های دیگر که درمان زخم را بسیار تسریع میدهد استفاده از روش های درمانی تکمیلی مانند اوزون تراپی هستش

داشتن زخم باز چه عوارضی دارد؟

عارضه اصلی زخم باز خطر عفونت است. اگر زخم و، پارگی عمیق یا تصادف جدی داشتید و علائم خونریزی یا عفونت قابل توجهی را نشان دادید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

علائم خونریزی شامل خونریزی مداوم است که به فشار مستقیم روی زخم پاسخ نمی دهد.

حالاتی که ممکن است زخم دچارعفونت شده باشد:

• به وجود امدن چرک با بوی بد
• چرک ضخیم سبز، زرد یا قهوه ای
• افزایش زهکشی

سایر علائم عفونت عبارتند از:

• تب بیش از 38 درجه سانتیگراد برای بیش از چهار ساعت
• ایجاد یک توده حساس در کشاله ران یا زیر بغل شما
• زخم به درمان مقاومت کند

در صورت ایجاد عفونت باکتریایی، پزشک زخم را تخلیه یا پاک می کند و اغلب آنتی بیوتیک تجویز می کند. در موارد جدی، ممکن است برای برداشتن بافت عفونی و گاهی اوقات بافت اطراف نیز به جراحی نیاز داشته باشید.

عوارضی که ممکن است از زخم باز ایجاد شود عبارتند از:

قفل شدن فک . این عارضه در اثر عفونت ناشی از باکتری های عامل کزاز ایجاد می شود. می تواند باعث انقباض عضلات در فک و گردن شود.

فاشئیت نکروزان این یک عفونت شدید بافت نرم ناشی از انواع باکتری ها از جمله کلستریدیوم و استرپتوکوک است که می تواند منجر به از دست دادن بافت و سپسیس شود.

سلولیت. این یک مدل عفونت پوست است که در تماس با زخم نیست.

جمع بندی

چه زخم جزئی یا زخ جدی‌تری داشته باشید، مهم است که سریع اقدام کنید. برخی از زخم های باز را می توان در خانه درمان کرد، اما همیشه اینطور نیست.

اگر بریدگی عمیق دارید یا اگر خونریزی زیادی دارید به مراقبت پزشکی نیاز دارید.مراقبت های پزشکی تضمین می کند که مناسب ترین درمان را دریافت کرده و خطر عوارض و عفونت را کاهش می دهد